ur
Turski
urediIzgovor
uredi- IPA: [uɾ]
Etimologija
uredi- Od prototurskog *ur ("rast, izrastanje; oteklina, otok").
Imenica
urediur (akuzativ uru, množina urlar)
Deklinacija
urediDeklinacija: ur
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | ur | urlar |
Akuzativ (belirtme) | uru | urları |
Dativ (yönelme) | ura | urlara |
Lokativ (bulunma) | urda | urlarda |
Ablativ (ayrılma) | urdan | urlardan |
Genitiv* (tamlayan) | urun | urların |
Instrumental* (vasıta) | urla | urlarla |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici