solcu
Turski uredi
Izgovor uredi
- IPA: [sɔɬ.ˈʤu]
Etimologija uredi
Imenica uredi
solcu (akuzativ solcuyu, množina solcular)
Deklinacija uredi
Deklinacija: solcu
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | solcu | solcular |
Akuzativ (belirtme) | solcuyu | solcuları |
Dativ (yönelme) | solcuya | solculara |
Lokativ (bulunma) | solcuda | solcularda |
Ablativ (ayrılma) | solcudan | solculardan |
Genitiv* (tamlayan) | solcunun | solcuların |
Instrumental* (vasıta) | solcuyla | solcularla |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici