sürücü
Turski
urediIzgovor
uredi- IPA: [sʏ.ɾʏ.ˈʤʏ]
Etimologija
urediImenica
uredisürücü (akuzativ sürücüyü, množina sürücüler)
Deklinacija
urediDeklinacija: sürücü
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | sürücü | sürücüler |
Akuzativ (belirtme) | sürücüyü | sürücüleri |
Dativ (yönelme) | sürücüye | sürücülere |
Lokativ (bulunma) | sürücüde | sürücülerde |
Ablativ (ayrılma) | sürücüden | sürücülerden |
Genitiv* (tamlayan) | sürücünün | sürücülerin |
Instrumental* (vasıta) | sürücüyle | sürücülerle |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici