ruh
Turski
urediImenica
urediruh (akuzativ ruhu, množina ruhlar)
Deklinacija
urediDeklinacija: ruh
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | ruh | ruhlar |
Akuzativ (belirtme) | ruhu | ruhları |
Dativ (yönelme) | ruha | ruhlara |
Lokativ (bulunma) | ruhta | ruhlarda |
Ablativ (ayrılma) | ruhtan | ruhlardan |
Genitiv* (tamlayan) | ruhun | ruhların |
Instrumental* (vasıta) | ruhla | ruhlarla |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici