otobüs
Turski
urediImenica
urediotobüs (akuzativ otobüsü, množina otobüsler)
Deklinacija
urediDeklinacija: otobüs
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | otobüs | otobüsler |
Akuzativ (belirtme) | otobüsü | otobüsleri |
Dativ (yönelme) | otobüse | otobüslere |
Lokativ (bulunma) | otobüste | otobüslerde |
Ablativ (ayrılma) | otobüsten | otobüslerden |
Genitiv* (tamlayan) | otobüsün | otobüslerin |
Instrumental* (vasıta) | otobüsle | otobüslerle |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici