kum

Turski

Imenica

kum

1. pijesak, kum

Deklinacija

Deklinacija: kum

	Jednina (tekil)	Množina (çoğul)
Nominativ (yalın)	kum	kumlar
Akuzativ (belirtme)	kumu	kumları
Dativ (yönelme)	kuma	kumlara
Lokativ (bulunma)	kumda	kumlarda
Ablativ (ayrılma)	kumdan	kumlardan
Genitiv* (tamlayan)	kumun	kumların
Instrumental* (vasıta)	kumla	kumlarla

* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici

S prisvojnim zamjenicama

benim (moj)	Jednina (tekil)	Množina (çoğul)
Nominativ (yalın)	kumum	kumlarım
Akuzativ (belirtme)	kumumu	kumlarımı
Dativ (yönelme)	kumuma	kumlarıma
Lokativ (bulunma)	kumumda	kumlarımda
Ablativ (ayrılma)	kumumdan	kumlarımdan
Genitiv* (tamlayan)	kumumun	kumlarımın
Instrumental* (vasıta)	kumumla	kumlarımla
senin (tvoj)	Jednina (tekil)	Množina (çoğul)
Nominativ (yalın)	kumun	kumların
Akuzativ (belirtme)	kumunu	kumlarını
Dativ (yönelme)	kumuna	kumlarına
Lokativ (bulunma)	kumunda	kumlarında
Ablativ (ayrılma)	kumundan	kumlarından
Genitiv* (tamlayan)	kumunun	kumlarının
Instrumental* (vasıta)	kumunla	kumlarınla
onun (njen/njegov)	Jednina (tekil)	Množina (çoğul)
Nominativ (yalın)	kumu	kumları
Akuzativ (belirtme)	kumunu	kumlarını
Dativ (yönelme)	kumuna	kumlarına
Lokativ (bulunma)	kumunda	kumlarında
Ablativ (ayrılma)	kumundan	kumlarından
Genitiv* (tamlayan)	kumunun	kumlarının
Instrumental* (vasıta)	kumuyla	kumlarıyla
bizim (naš)	Jednina (tekil)	Množina (çoğul)
Nominativ (yalın)	kumumuz	kumlarımız
Akuzativ (belirtme)	kumumuzu	kumlarımızı
Dativ (yönelme)	kumumuza	kumlarımıza
Lokativ (bulunma)	kumumuzda	kumlarımızda
Ablativ (ayrılma)	kumumuzdan	kumlarımızdan
Genitiv* (tamlayan)	kumumuzun	kumlarımızın
Instrumental* (vasıta)	kumumuzla	kumlarımızla
sizin (vaš)	Jednina (tekil)	Množina (çoğul)
Nominativ (yalın)	kumunuz	kumlarınız
Akuzativ (belirtme)	kumunuzu	kumlarınızı
Dativ (yönelme)	kumunuza	kumlarınıza
Lokativ (bulunma)	kumunuzda	kumlarınızda
Ablativ (ayrılma)	kumunuzdan	kumlarınızdan
Genitiv* (tamlayan)	kumunuzun	kumlarınızın
Instrumental* (vasıta)	kumunuzla	kumlarınızla
onların (njihov)	Jednina (tekil)	Množina (çoğul)
Nominativ (yalın)	kumu kumları	kumları
Akuzativ (belirtme)	kumunu kumlarını	kumlarını
Dativ (yönelme)	kumuna kumlarına	kumlarına
Lokativ (bulunma)	kumunda kumlarında	kumlarında
Ablativ (ayrılma)	kumundan kumlarından	kumlarından
Genitiv* (tamlayan)	kumunun kumlarının	kumlarının
Instrumental* (vasıta)	kumuyla kumlarıyla	kumlarıyla

* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici

Izvedenice

• kumlu
• kumsuz
• kumsal

Složenice

• kum saati
• kum torbası