kuğu
Turski
urediIzgovor
uredi- IPA: [kuː.ˈu]
Imenica
uredikuğu (akuzativ kuğuyu, množina kuğular)
Deklinacija
urediDeklinacija: kuğu
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | kuğu | kuğular |
Akuzativ (belirtme) | kuğuyu | kuğuları |
Dativ (yönelme) | kuğuya | kuğulara |
Lokativ (bulunma) | kuğuda | kuğularda |
Ablativ (ayrılma) | kuğudan | kuğulardan |
Genitiv* (tamlayan) | kuğunun | kuğuların |
Instrumental* (vasıta) | kuğuyla | kuğularla |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici