koyun
Turski
urediImenica
uredikoyun (akuzativ koyunu, množina koyunlar)
Deklinacija
urediDeklinacija: koyun
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | koyun | koyunlar |
Akuzativ (belirtme) | koyunu | koyunları |
Dativ (yönelme) | koyuna | koyunlara |
Lokativ (bulunma) | koyunda | koyunlarda |
Ablativ (ayrılma) | koyundan | koyunlardan |
Genitiv* (tamlayan) | koyunun | koyunların |
Instrumental* (vasıta) | koyunla | koyunlarla |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici