gürültü
Turski
urediIzgovor
uredi- IPA: [ɟyɾylˈty]
- Hifenacija: gü-rül-tü
Etimologija
urediImenica
uredigürültü (akuzativ gürültüyü, množina gürültüler)
- šum, buka, neželjen, uznemirujući zvuk; galama, graja, vika
- (figurativno) buka, odjek u određenim krugovima ili u javnosti zbog nekog zanimljivog, skandaloznog i sl. događaja
Deklinacija
urediDeklinacija: gürültü
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | gürültü | gürültüler |
Akuzativ (belirtme) | gürültüyü | gürültüleri |
Dativ (yönelme) | gürültüye | gürültülere |
Lokativ (bulunma) | gürültüde | gürültülerde |
Ablativ (ayrılma) | gürültüden | gürültülerden |
Genitiv* (tamlayan) | gürültünün | gürültülerin |
Instrumental* (vasıta) | gürültüyle | gürültülerle |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici