cin
Turski
urediIzgovor
uredi- IPA: [d͡ʒin]
Etimologija
urediImenica
uredicin (akuzativ cini, množina cinler)
Deklinacija
urediDeklinacija: cin
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | cin | cinler |
Akuzativ (belirtme) | cini | cinleri |
Dativ (yönelme) | cine | cinlere |
Lokativ (bulunma) | cinde | cinlerde |
Ablativ (ayrılma) | cinden | cinlerden |
Genitiv* (tamlayan) | cinin | cinlerin |
Instrumental* (vasıta) | cinle | cinlerle |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici