wampir

Poljski

Etimologija

• Od srpskohrvatskog vampir

Imenica

wampir m. (mn. wampiry)

1. vampir

Deklinacija

    Deklinacija: wampir

	Jednina (pojedyncza)	Množina (mnoga)
Nominativ (mianownik)	wampir	wampiry
Genitiv (dopełniacz)	wampira	wampirów
Dativ (celownik)	wampirowi	wampirom
Akuzativ (biernik)	wampira	wampiry
Instrumental (narzędnik)	wampirem	wampirami
Lokativ (miejscownik)	wampirze	wampirach
Vokativ (wołacz)	wampirze	wampiry

Izvedenice

• wampirzy