manĝi

Esperanto

Izgovor

• IPA: [ˈmand͡ʒi]

Etimologija

• Od francuskog manger i italijanskog mangiare.

Glagol

manĝi (sadašnjost: manĝas, prošlost: manĝis, budućnost: manĝos, kondicional: manĝus, volitiv: manĝu)

1. jesti

   Ni manĝos kiam la pano elvenos la foron.

   Jest ćemo kada hljeb izađe iz peći.

Deklinacija

manĝi

	Infinitiv			Imperativ			Kondicional
	manĝi			manĝu			manĝus
	Sadašnjost			Prošlost			Budućnost
	Jednina	Množina	Jednina	Množina	Jednina	Množina
Vrijeme	manĝas			manĝis			manĝos
Aktivni particip	manĝanta	manĝantaj	manĝinta	manĝintaj	manĝonta	manĝontaj
Akkuzativ	manĝantan	manĝantajn	manĝintan	manĝintajn	manĝontan	manĝontajn
Pasivni particip	manĝata	manĝataj	manĝita	manĝitaj	manĝota	manĝotaj
Akkuzativ	manĝatan	manĝatajn	manĝitan	manĝitajn	manĝotan	manĝotajn
Imenički aktivni particip	manĝanto	manĝantoj	manĝinto	manĝintoj	manĝonto	manĝontoj
Akkuzativ	manĝanton	manĝantojn	manĝinton	manĝintojn	manĝonton	manĝontojn
Imenički pasivni particip	manĝato	manĝatoj	manĝito	manĝitoj	manĝoto	manĝotoj
Akkuzativ	manĝaton	manĝatojn	manĝiton	manĝitojn	manĝoton	manĝotojn
Adverbijalni aktivni particip	manĝante			manĝinte			manĝonte
Adverbijalni pasivni particip	manĝate			manĝite			manĝote