möcüzə

Azerbejdžanski

Etimologija

Od perzijskog معجزه (mo'jeze) < arapskog معجزة (muʿjiza).

Imenica

möcüzə (akuzativ möcüzəni, množina möcüzələr)

1. Čudo

Deklinacija

Deklinacija: möcüzə

	Jednina (tək)	Množina (cəm)
Nominativ (adlıq)	möcüzə	möcüzələr
Akuzativ (təsirlik)	möcüzəni	möcüzələri
Dativ (yönlük)	möcüzəyə	möcüzələrə
Lokativ (yerlik)	möcüzədə	möcüzələrdə
Ablativ (çıxışlıq)	möcüzədən	möcüzələrdən
Genitiv (yiyəlik)	möcüzənin	möcüzələrin

Izborne ortografije

• Ćirilica: мөҹүзә
• Arabica: ?