iri

Esperanto

Izgovor

• IPA: [ˈiri]

Etimologija

• Od latinskog īre.

Glagol

iri (sadašnjost: iras, prošlost: iris, budućnost: iros, kondicional: irus, volitiv: iru)

1. ići

   Mi iris al Novjorko per trajno.

   Otišao/la sam u New York vozom.

Deklinacija

iri

	Infinitiv			Imperativ			Kondicional
	iri			iru			irus
	Sadašnjost			Prošlost			Budućnost
	Jednina	Množina	Jednina	Množina	Jednina	Množina
Vrijeme	iras			iris			iros
Aktivni particip	iranta	irantaj	irinta	irintaj	ironta	irontaj
Akkuzativ	irantan	irantajn	irintan	irintajn	irontan	irontajn
Pasivni particip	irata	irataj	irita	iritaj	irota	irotaj
Akkuzativ	iratan	iratajn	iritan	iritajn	irotan	irotajn
Imenički aktivni particip	iranto	irantoj	irinto	irintoj	ironto	irontoj
Akkuzativ	iranton	irantojn	irinton	irintojn	ironton	irontojn
Imenički pasivni particip	irato	iratoj	irito	iritoj	iroto	irotoj
Akkuzativ	iraton	iratojn	iriton	iritojn	iroton	irotojn
Adverbijalni aktivni particip	irante			irinte			ironte
Adverbijalni pasivni particip	irate			irite			irote

Izvedenice

aliri ("pristupiti") antaŭiri ("prethoditi") ekiri ("krenuti se") eniri ("ući") eliri ("izići") foriri ("otići")

reiri ("vratiti se") subiri ("zaći") trairi ("proći kroz") iraĉi ("loše ići") irvojo ("staza") iro ("putovanje, tok, trčanje, kretanje")