dil sürçmesi

Turski

Izgovor

• IPA: [dil sʏɾt͡ʃmɛˈsi]
• Hifenacija: dil sürç-me-si

Etimologija

• Od dil ("jezik") + sürçme ("omaška").

Imenica

dil sürçmesi (akuzativ dil sürçmesini)

1. lapsus, omaška jezika

   Konuşmacının talihsiz dil sürçmesi toplantıdaki misafirleri rahatsız etti.

   Neprijatna omaška jezika govornika uzrokovala je da gosti na sastanku budu uzrujani.

Deklinacija

Deklinacija: dil sürçmesi

	Jednina (tekil)	Množina (çoğul)
Nominativ (yalın)	dil sürçmesi	dil sürçmeleri
Akuzativ (belirtme)	dil sürçmesini	dil sürçmelerini
Dativ (yönelme)	dil sürçmesine	dil sürçmelerine
Lokativ (bulunma)	dil sürçmesinde	dil sürçmelerinde
Ablativ (ayrılma)	dil sürçmesinden	dil sürçmelerinden
Genitiv* (tamlayan)	dil sürçmesinin	dil sürçmelerinin
Instrumental* (vasıta)	dil sürçmesiyle	dil sürçmeleriyle

* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici