Fin hamamı

Turski

Etimologija

• "Fin" (finski) + "hamam" (hamam) + turski sufiks "-ı".

Imenica

Fin hamamı

1. Varijanta hamama, koji uzbunjuje tijelo, s vrućom i hladnom vodom i dijelom.

Deklinacija

Deklinacija: Fin hamamı

	Jednina (tekil)	Množina (çoğul)
Nominativ (yalın)	Fin hamamı	Fin hamamları
Akuzativ (belirtme)	Fin hamamını	Fin hamamlarını
Dativ (yönelme)	Fin hamamına	Fin hamamlarına
Lokativ (bulunma)	Fin hamamında	Fin hamamlarında
Ablativ (ayrılma)	Fin hamamından	Fin hamamlarından
Genitiv* (tamlayan)	Fin hamamının	Fin hamamlarının
Instrumental* (vasıta)	Fin hamamıyla	Fin hamamlarıyla

* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici

Također pogledajte

• sauna