yönelme durumu

Turski

Etimologija

• "yönelme" (formacija) + "durum" (padež, situacija) + turski sufiks "-i".

Imenica

yönelme durumu

1. (Gramatika) dativ

Deklinacija

Deklinacija: yönelme durumu

	Jednina (tekil)	Množina (çoğul)
Nominativ (yalın)	yönelme durumu	yönelme durumları
Akuzativ (belirtme)	yönelme durumunu	yönelme durumlarını
Dativ (yönelme)	yönelme durumuna	yönelme durumlarına
Lokativ (bulunma)	yönelme durumunda	yönelme durumlarında
Ablativ (ayrılma)	yönelme durumundan	yönelme durumlarından
Genitiv* (tamlayan)	yönelme durumunun	yönelme durumlarının
Instrumental* (vasıta)	yönelme durumuyla	yönelme durumlarıyla

* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici

Sinonimi

• yönelme
• yönelme hâli / yönelme hali