irtihal
Turski uredi
Izgovor uredi
- IPA: [iɾtiˈhaːl]
- Hifenacija: ir-ti-hal
Etimologija uredi
- Od osmanlijskog turskog ارتحال (irtihâl, "smrt") od arapskog اِرْتِحَال (irtiḥāl, "odlazak").
Imenica uredi
irtihal (akuzativ irtihali, množina irtihaller)
Deklinacija uredi
Deklinacija: irtihal
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | irtihal | irtihaller |
Akuzativ (belirtme) | irtihali | irtihalleri |
Dativ (yönelme) | irtihale | irtihallere |
Lokativ (bulunma) | irtihalde | irtihallerde |
Ablativ (ayrılma) | irtihalden | irtihallerden |
Genitiv* (tamlayan) | irtihalin | irtihallerin |
Instrumental* (vasıta) | irtihalle | irtihallerle |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici