bulunma durumu

Turski

Etimologija

• "bulunma" (prisutnost) + "durum" (padež, situacija) + turski sufiks "-u".

Imenica

bulunma durumu

1. (Gramatika) lokativ

Deklinacija

Deklinacija: bulunma durumu

	Jednina (tekil)	Množina (çoğul)
Nominativ (yalın)	bulunma durumu	bulunma durumları
Akuzativ (belirtme)	bulunma durumunu	bulunma durumlarını
Dativ (yönelme)	bulunma durumuna	bulunma durumlarına
Lokativ (bulunma)	bulunma durumunda	bulunma durumlarında
Ablativ (ayrılma)	bulunma durumundan	bulunma durumlarından
Genitiv* (tamlayan)	bulunma durumunun	bulunma durumlarının
Instrumental* (vasıta)	bulunma durumuyla	bulunma durumlarıyla

* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici

Sinonimi

• bulunma
• bulunma hâli, bulunma hali